Detalji
Kratko rečeno: radi se o jednoj od najrazornijih i najlucidnijih kritika nacionalizma i etnoklerikalizma napisanih na našem jeziku. Andrej Nikolaidis suviše je dobar pisac da bi – hvatajući se (u gotovo dnevničkome ritmu) u koštac s političkom i crkvenom agresijom na Crnu Goru i Bosnu i Hercegovinu tokom 2020. i 2021. godine – zauzeo udobnu i niskorizičnu busiju takozvanoga neutralnog promatrača, što njegov rad presudno razlikuje od naplavina analitičkog oportunizma kakvim smo zasuti. Naprotiv, tekst funkcionira (i) kao sredstvo borbe upravo zbog toga što njegova istina izaziva nelagodu, što radi odsustva kalkulacije uspijeva prodrijeti kroz debelu kožu moći i izvući na površinu ono najskrivenije – krvave namjere.
Ovom zbirkom rafalno ispaljenih i briljantno napisanih eseja Nikolaidis nastupa kao angažirani intelektualac u zamalo zaboravljenom, dakle najčasnijem smislu riječi: od one vrste koja poput svitaca prkosi kolektivnim mrakovima i podsjeća na nepobjedivost ljudske težnje za slobodom.
(Viktor Ivančić)
